[opa2018]
Far J. K. Rowling.
Trans-skribita al la opa lingvo el la fama esperanta traduko.
Sirico Dorsle estis direktoro ce la firmao Grunings, kiu fabrikis boriloj. Li estis granda, bovetsa viro preskau sen kolo, sed kun tre larya lip-hararo. Sirino Dorsle estis maldika kaj blonda, kaj havis kolo duoble pli longa ol la normala, kio tre utilis car xi pasigis tiom da tempo etendante yi super la yardenbariloj, spionante la najbaroj. Gesiroj Dorsle havis fileto nomita Dodle, kaj lau ili ne ekzistis, ie ajn, pli aminda knabo.
Gesiroj Dorsle havis cio, kio ili deziris. Sed ankau ili havis sekreto, kaj ilia plej granda timo estis ke iu eltrovos yi. Ili kredis, ke ili ne povus elteni tio, se iu eltrovus pri la Gesiroj Pote. Sirino Pote estis la fratino de Sirino Dorsle, sed jam de kelka jaroj ili ne renkontiyis; fakte, Sirino Dorsle xajnigis ne havi fratino, car xia fratino kaj ties senvalora edzico estis kiel eble plej mal-Dorsleetsa. Gesiroj Dorsle tremegis, pensante kio la najbaroj dirus se Gesiroj Pote alvenus ce la strato. Gesiroj Dorsle stsiis, ke ankau Gesiroj Pote havas fileto, sed na tiu ili neniam vidis. La knabo estis ankorau plia bona kialo por forteni Gesiroj Pote; ili ne deziris, ke Dodle konatiyu kun tia infano.
Kiam Gesiroj Dorsle vekiyis je la seninteresa, griza mardo komentse de nia rakonto, nenio en la ekstera nuba cielo sugestis, ke stranga kaj mistera aferoj baldau okazos tra la lando. Sirico Dorsle zumadis elektante sia plej teda kravato por la laboro, kaj Sirino Dorsle kontente klacadis dum xi lukte klopodis sidigi la hurlanta Dodle en ties infanseyo.
Neniu el ili rimarkis kiam granda sirnia strigo preterflirtis la fenestro.
Je la oka kaj duono, Sirico Dorsle prenis sia teko, kisetis la vango de Sirino Dorsle, kaj provis yiskisi Dodle, sed maltrafis, car tiu tiam estis kolereganta kaj yetanta sia kaco kontrau la muroj. "kara bubeto," ronkoklukis Sirico Dorsle, elirante el la domo. Li eniris sia auto kaj retroiris el la autospatso de numero kvar.
Ce la stratangulo li rimarkis la unua indiko pri io stranga -- kato, kiu legis mapo. dum nura sekundo, Sirico Dorsle ne komprenis, kio li qus vidis. Tiam li ekturnis la kapo por rerigardi. Jen stria kato staris ce la angulo de ligustra vojo, sed tute ne videblis mapo. Pri kio li do fantaziis? Tserte temis pri misa lumo. Sirico Dorsle palpebrumis kaj rigardis la kato. Yi retsiproke rigardis. Veturante cirkau la angulo kaj lau la strato, Sirico Dorsle rigardis la kato per sia spegulo. Nun yi estis leganta la xildo kiu tekstis "Ligustra vojo" -- ne, rigardanta la xildo; katoj povas legi nek mapoj nek xildoj. Sirico Dorsle skuetis si kaj forgesigis si pri la kato. Veturante al la urbo, li pripensis nenio krom granda mendo de boriloj, kiun li esperis tiutage ritsevi.
Far J. K. Rowling.
Trans-skribita al la opa lingvo el la fama esperanta traduko.
Capitro unu.
La knabo kiu vivis.
Sirico kaj Sirino Dorsle ce numero kvar, Ligustra vojo, fieris diri, ke ili estas “perfekte normalaj, multa danko.” Neniu povus imagi ili implikiyi en io stranga au mistera. Ne estis loko por tiaj sensentsaqoj en ilia vivo.Sirico Dorsle estis direktoro ce la firmao Grunings, kiu fabrikis boriloj. Li estis granda, bovetsa viro preskau sen kolo, sed kun tre larya lip-hararo. Sirino Dorsle estis maldika kaj blonda, kaj havis kolo duoble pli longa ol la normala, kio tre utilis car xi pasigis tiom da tempo etendante yi super la yardenbariloj, spionante la najbaroj. Gesiroj Dorsle havis fileto nomita Dodle, kaj lau ili ne ekzistis, ie ajn, pli aminda knabo.
Gesiroj Dorsle havis cio, kio ili deziris. Sed ankau ili havis sekreto, kaj ilia plej granda timo estis ke iu eltrovos yi. Ili kredis, ke ili ne povus elteni tio, se iu eltrovus pri la Gesiroj Pote. Sirino Pote estis la fratino de Sirino Dorsle, sed jam de kelka jaroj ili ne renkontiyis; fakte, Sirino Dorsle xajnigis ne havi fratino, car xia fratino kaj ties senvalora edzico estis kiel eble plej mal-Dorsleetsa. Gesiroj Dorsle tremegis, pensante kio la najbaroj dirus se Gesiroj Pote alvenus ce la strato. Gesiroj Dorsle stsiis, ke ankau Gesiroj Pote havas fileto, sed na tiu ili neniam vidis. La knabo estis ankorau plia bona kialo por forteni Gesiroj Pote; ili ne deziris, ke Dodle konatiyu kun tia infano.Kiam Gesiroj Dorsle vekiyis je la seninteresa, griza mardo komentse de nia rakonto, nenio en la ekstera nuba cielo sugestis, ke stranga kaj mistera aferoj baldau okazos tra la lando. Sirico Dorsle zumadis elektante sia plej teda kravato por la laboro, kaj Sirino Dorsle kontente klacadis dum xi lukte klopodis sidigi la hurlanta Dodle en ties infanseyo.
Neniu el ili rimarkis kiam granda sirnia strigo preterflirtis la fenestro.
Je la oka kaj duono, Sirico Dorsle prenis sia teko, kisetis la vango de Sirino Dorsle, kaj provis yiskisi Dodle, sed maltrafis, car tiu tiam estis kolereganta kaj yetanta sia kaco kontrau la muroj. "kara bubeto," ronkoklukis Sirico Dorsle, elirante el la domo. Li eniris sia auto kaj retroiris el la autospatso de numero kvar.
Ce la stratangulo li rimarkis la unua indiko pri io stranga -- kato, kiu legis mapo. dum nura sekundo, Sirico Dorsle ne komprenis, kio li qus vidis. Tiam li ekturnis la kapo por rerigardi. Jen stria kato staris ce la angulo de ligustra vojo, sed tute ne videblis mapo. Pri kio li do fantaziis? Tserte temis pri misa lumo. Sirico Dorsle palpebrumis kaj rigardis la kato. Yi retsiproke rigardis. Veturante cirkau la angulo kaj lau la strato, Sirico Dorsle rigardis la kato per sia spegulo. Nun yi estis leganta la xildo kiu tekstis "Ligustra vojo" -- ne, rigardanta la xildo; katoj povas legi nek mapoj nek xildoj. Sirico Dorsle skuetis si kaj forgesigis si pri la kato. Veturante al la urbo, li pripensis nenio krom granda mendo de boriloj, kiun li esperis tiutage ritsevi.
Comments
Post a Comment